Wat is
sustainabilism?

Sustainabilism is duurzame producten goedkoper maken dan niet-duurzame producten door accijns te heffen op niet duurzame producten. Hierdoor wordt het prijstechnisch aantrekkelijk voor de consument om duurzame producten te kopen. Omdat de prijs de belangrijkste factor is bij het aankoopgedrag van consumenten zal het marktaandeel van duurzame producten 100% worden. Door de dan ontstane schaalvoordelen kunnen duurzame producten  goedkoper aangeboden worden. Sustainabilism is dus een vernieuwend duurzaamheidsbeleid dat gebaseerd is op de principes van het prijsmechanisme met de door consument te betalen prijs als drijfveer.

Sustainabilism leidt tot goedkopere duurzame producten

Omdat de prijs de belangrijkste  factor is bij het aankoopgedrag van consumenten, zal het marktaandeel van duurzame producten  100% worden. Duurzame producten zijn dan niet langer een niche en kunnen  door de schaalvoordelen  nóg goedkoper aangeboden worden. Omdat de vraag naar duurzame producten stijgt, wordt duurzaamheid de belangrijkste drijfveer bij de ontwikkeling van (nog duurzamere) producten.

Sustainabilism prikkelt de productie van duurzame producten

Stel dat aangekondigd wordt dat over een jaar accijns geheven gaat worden op niet-duurzame koelkasten: energiezuinige koelkasten worden dus het goedkoopst. Dan is dat de ultieme prikkel voor fabrikanten om alleen nog maar energiezuinige exemplaren op de markt te brengen, want consumenten zullen geen duurdere niet-duurzame koelkasten meer kopen.

Geen tussencategorieën bij Sustainabilism

Bij Sustainabilism onderscheiden we duurzame en niet-duurzame producten. Tussencategorieën leiden niet naar ons ideaal: 100% duurzaam. Bovendien leidt het tot onzekerheid bij ondernemers en is het verwarrend voor de consument. Door een heldere splitsing is er duidelijkheid voor iedereen.

Accijnstarief bepalen. Hoe?

Het accijnstarief voor een niet-duurzaam product is opgebouwd uit twee delen: (1) de meerkosten van de productie van het duurzame product; (2) het deel dat ervoor zorgt  dat het duurzame product goedkoper aangeboden kan worden dan het niet-duurzame product.

Een voorbeeld: 
Het produceren van een energiezuinige koelkast is bijvoorbeeld 50 euro duurder dan een niet-energiezuinige koelkast. Hef je 50 euro accijns op de niet-duurzame variant, dan zijn ze even duur. Willen we dat de consument massaal voor de duurzame koelkast kiest, dan moet er dus nog een bedrag bovenop. Stel dat bij 30 euro prijsverschil bijna 100% van de consumenten kiest voor de energiezuinige koelkast, dan wordt het totale accijnstarief voor de niet-duurzame koelkast dus 50 + 30 = 80 euro.